XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Zeu, ederrezko lore.

Iluntzen hasia itsaso garbian,/ han,/ ez dagoen zubian,/ badoa makal,/ patxaran,/ eguneko argia /.

Haren bistan,/ arras xoragarria,/ naturaren perfila, olatuen mugimendu geldia,/ denboraren soinu-haria, xurrumurruaren agonia //.

Naturaren perfila, irudi naturala,/ pakezko uhin urdin-berdeon etorrera lasaia,/ urezko maindire zabalak, arimaren ispilu dohaina,/ ibiltarien su bizia, ametsen melankolia //.

Ilunabarra,/ benetan atseden nabarra /. Zuregan indar duena / ez ote da lagunik ederrena?//.

Oinezko bidea, ibilitako harea,/.